Piemat to utwór poetycki, którego kolejne wyrazy posiadają liczbę liter równą kolejnym cyfrom rozwinięcia liczby Pi. Poniższy piemat stworzył w 1930 roku poznański profesor Kazimierz Cwojdziński:
Kuć i orać w dzień zawzięcie, 3,14159
Bo plonów niema bez trudu! 26535
Złocisty szczęścia okręcie, 897
Kołyszesz... 9
Kuć! My nie czekajmy cudu. 32384
Robota to potęga ludu! 6264
Celem piematu jest łatwiejsze zapamiętanie liczby Pi. Tylko na co komu aż taka dokładność?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz